ఓ నేస్తమా..................
స్నేహమనే ఉద్యానవనం లో
మధుర గానాన్ని ఆలపించే
వసంతకాలపు కోకిలవు నీవు
దు:ఖపు ఎడారిలో
చల్లటి వర్షాన్ని కురిపించే
శ్రావణకాలపు మేఘానివి నీవు
బాధల చీకటిలో
చల్లటి వెన్నెల కురిపించే
పౌర్ణమి నాటి చందమామ నీవు
చిరస్తాయిగా నిలిచిపోవాలి నేస్తం
శిధిలమై పోయేంత వరకు నా దేహం
కలకాలం మన స్నేహం
నీతో నా సమస్తం
గుర్తుంటావ్ అనుక్షణం
నన్ను గుర్తుంచుకో ప్రతీక్షణం...
స్నేహమనే ఉద్యానవనం లో
మధుర గానాన్ని ఆలపించే
వసంతకాలపు కోకిలవు నీవు
దు:ఖపు ఎడారిలో
చల్లటి వర్షాన్ని కురిపించే
శ్రావణకాలపు మేఘానివి నీవు
బాధల చీకటిలో
చల్లటి వెన్నెల కురిపించే
పౌర్ణమి నాటి చందమామ నీవు
చిరస్తాయిగా నిలిచిపోవాలి నేస్తం
శిధిలమై పోయేంత వరకు నా దేహం
కలకాలం మన స్నేహం
నీతో నా సమస్తం
గుర్తుంటావ్ అనుక్షణం
నన్ను గుర్తుంచుకో ప్రతీక్షణం...