Saturday, January 2, 2010

నా ప్రేమ...

తొలి చూపులొ వలిచాను నిన్ను
ఆ క్షణం నుండే మరిచాను నన్ను
నా చిరు మదిలొ పులకింత రేపావు
నా ఎద లయకు రాగానివయ్యావు
వేయ్యి జన్మల ఫలంతొ నీ ప్రేమ పొందిన నాడు
మనసున సంబరాలు అంబరాన్ని అంటాయి నా ప్రేమ అలలు నీ మది తీరాన్ని తాకాయి
ప్రేమ చిన్న అల అయితె ఒక సంద్రాన్ని ఇచ్చేవాడిని
ప్రేమ పచ్చటి ఆకు ఐతె ఒక మహా వ్రుక్షాన్ని ఇచ్చేవాడిని
ప్రేమ ఒక చిన్న గ్రహమైతె ఒక పాలపుంతనే ఇచ్చేవాడిని

నీ పలుకులొ తియ్యదనం,
నీ చూపుల్లొ సూటిదనం
నీ కౌగిట్లొ వెచ్చదనం మరువలేను ప్రతి క్షణం
మన ఊహలతొ ప్రపంచాన్ని చుట్టాం చిరు ఆశలతొ స్వర్గాన్ని మీటాం
కాని తాడు తెగిన గాలిపటం లా... మన ప్రేమ నేలకు ఒదిగింది...
కనుపాప దాటని కల వలె ఎద మడుగులొ ఇంకిపొయింది
కాన లేని కనులెందుకు...?
నీవు లేని ఈ జీవం ఎందుకు...? అనుకున్నా
కానీ
కనులుండేను కలలొ నిన్ను చూచుటకు బ్రతికుండేను నేను నిన్ను చేరుటకు అని ఆశతొ
నీ స్మ్రుతులను ఆక్రుతి గా మలిచి నా మనసును కొవెలగా చేసి ఎల్లప్పుడు నిన్ను ఆరాధిస్తున్నా...

No comments:

Post a Comment