ఓంటరి దు:ఖం
గుండె ఎడారిలొ
తొలకరి జల్లై కురుస్తుంది
చెదరిన స్వప్నం
కళ్ళనిండా మ్రుత్యువై పరచుకుంటుంది
చెప్పాలని వుంది
కాని ఇప్పటిదాక దాచుకున్న
నిన్నటి కన్నీళ్ళ వెచ్చదనం
వేడి వెన్నలై పారూతూనే వుంది
హఠాత్తుగా మేల్కొన్న నిర్లిప్తత
గొంతు నిండా నిస్సబ్ధ సంద్రమై పొంగుతుంది
ఏ ఙాపకాన్ని హత్తుకున్నా
జల జల రాలే కన్నీటి బిందువులే
రెప్ప వాల్చని రాత్రుల్లొ
మౌన పత్రాలై
ఘనీభవిస్తున్న దేహం లొకి
సుడులు తిరుగుతాయి
సగం రాత్రి కరిగాక
నిస్సబ్ధం ఆవరిస్తుంది
చీకట్లొ తడిసిన మౌనం
ఒక సుదీర్ఘ నిట్టూర్పుతొ
ఆరుబయట తూఫాను కొసం
కిటికీ తెరుస్తుంది
పొరలు పొరలుగా విచ్చుకున్న ఏకాంతం లో
చిరునవ్వుతొ మ్రుత్యువును కౌగిలించుకుంటుంది.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment